Vandaag kwam ik in mijn werk het onderwerp tegen van het oplossen van het Oedipus-complex. Dit is een situatie in de relaties met ouders die in een teleurstelling zou moeten eindigen: het onvermogen om een ​​​​paar te organiseren met een ouder van het andere geslacht Ik wil u eraan herinneren dat als deze teleurstelling niet plaatsvindt en de ouders plotseling besluiten om met hun kinderen mee te spelen, in een poging hen niet van streek te maken, de ontwikkeling van het kind het pad zal volgen van een hysterische persoonlijkheid persoonlijkheid zal worden gekenmerkt door: * Pijnlijke honger naar aandacht * Maximale manifestatie van mannelijke of vrouwelijke eigenschappen * Seksualisering van iemands imago * Veeleisend gedrag ten opzichte van zichzelf en anderen * Pijnlijke reactie op het zijn in “tweede posities” Ondanks al hun helderheid, seksualiteit en aantrekkelijkheid, hysterici worden gedwongen zich te verbergen voor de buitenwereld. Ergens binnenin blijft er, vanwege een onopgelost Oedipus-complex, een klein kind achter dat tegen de hele wereld schreeuwt: "Hou van mij, alsjeblieft!". En als we de analyse van dit onderwerp diepgaand benaderen, zien we opnieuw de gelijkheid van de grondleggers van de psychoanalyse. In dit geval ligt alles wat er gebeurt heel dicht bij het Kleiniaanse begrip van de kwestie en de afwezigheid van een overgang van de paranoïde-schizoïde positie van het kind naar de depressieve positie. In het geval van een hysteroïde is er geen plaats in de ouderlijke relatie waarvan hij zou worden uitgesloten. Slechte en goede objecten hebben in zo iemand niet het pad van uiteindelijke integratie in elkaar doorlopen. Vandaar de houding ten opzichte van zichzelf die geen frustratie tolereert. Of ik ben de beste, of ik ben het niet. Terwijl ze jong zijn, hebben ze de neiging om oudere partners te kiezen die hun ouderfiguur kunnen compenseren. Maar als de jeugd hen verlaat, compenseren ze dat ten koste van iemand anders. Ze hebben een partner nodig die bevestigt dat ze diezelfde jeugdigheid in hun leven brengen. Het behouden van het behoren tot hun geseksualiseerde zelfperceptie van de hysteroïden is dus, evenals het gebrek aan aandacht, zeer pijnlijk voor dit soort mensen. Ze zullen proberen zo ver mogelijk terug te dringen op het moment dat ze niet langer de blik van vreemden kunnen trekken. http://psycholoogpenza.rf https://t.me/psychology_kulichkov