Samen opgroeien? Het interview werd gegeven door Bazhina M.E. en Zenina M.A. Nadat je hebt besloten om zelf reparaties uit te voeren, bestudeer je de technologie, de eigenschappen van materialen en de benodigde gereedschappen. Het opvoeden van kinderen kan worden voorgesteld als een reeks constructie- en reparatiewerkzaamheden die in een gezinsnest worden uitgevoerd. Maar vaak wordt dit proces aan het toeval overgelaten...Psychologen-consulenten die zich bezighouden met problemen in de relatie tussen ouders en kinderen Marina Evgenievna Bazhina en Margarita Alekseevna Zenina zullen je vertellen hoe je in moderne omstandigheden het contact met je eigen kind niet kunt verliezen en je kunt aanpassen aan nieuwe omstandigheden. fases van zijn jeugd.– Vertel me eens, met welke typische verzoeken komen ouders het vaakst naar je toe? verzoeken met betrekking tot de overgang van kinderen van de ene leeftijdsgroep naar de andere. Hun behoeften, gedrag en eisen veranderen. Volwassenen hebben niet altijd de tijd om zich aan te passen, om veranderingen bij te houden, dat wil zeggen om met het kind 'op te groeien', wat vaak resulteert in conflictsituaties in het gezin. Kleuters - Elke psycholoog weet dat een kind tot de leeftijd van vijf jaar kan komen psychologische problemen moeten in de eerste plaats via de ouders worden opgelost. Op deze leeftijd is de ‘versmelting’ van het kind met zijn ouders sterk, en het gedrag van het kind ‘weerspiegelt’ vaak de situatie in het gezin of de mentale toestand van een van de leden ervan. Daarom, als een kind plotseling oncontroleerbaar, wispelturig of agressief wordt, moet de reden voor de veranderingen worden gezocht in de relaties tussen volwassenen: conflicten tussen ouders/echtscheiding, problemen op het werk, de dood van dierbaren en andere ervaringen - kinderen 'lezen' alles dit. En met behulp van emoties proberen ze ons informatie over te brengen over wat er in hen gebeurt. Dit is de leeftijd waarop het kind zich aan zijn ouders aanpast. In de voorschoolse periode klagen mensen vaak nog over angsten en fobieën. Hier is het noodzakelijk om de redenen voor hun optreden te begrijpen. Bepaalde angsten zijn op elke leeftijd aanwezig, omdat een kind een voor hem onbekende wereld begrijpt. Hoe het kind ze beleeft, is een andere zaak. Er zijn minder angsten of ze gaan sneller voorbij als ouders niet koppig een ‘oorlog’ voeren (onder het mom waarvan het verlangen naar onafhankelijkheid vaak verborgen is), zich ontwikkelen en het opkomende ‘ik’ niet met angst onderdrukken of overstemmen , als ze zelf vertrouwen hebben in zichzelf en in staat zijn het kind te helpen denkbeeldige en reële gevaren te overwinnen. Junior schoolleeftijd Voor kinderen die van een kleuterschool naar school zijn verhuisd, komen problemen met aanpassingsstoornissen in nieuwe omstandigheden naar voren. Niet alle afgestudeerden van voorschoolse instellingen kunnen zich snel aanpassen aan een nieuw regime. Veel ouders worden geconfronteerd met slechte aandacht, agressiviteit en conflicten bij hun kind. De toegenomen informatiestroom, de vraag naar doorzettingsvermogen, concentratie en discipline hebben voor sommige kinderen een traumatisch effect. Op dit moment kunnen neurosen, angsten, vermoeidheid en ongerustheid optreden. Er doen zich ervaringen voor die verband houden met het naleven van collectieve normen en regels, en daarmee ook complexen en schuldgevoelens bij denkbeeldige of reële afwijkingen. Een gevoel van plicht, verantwoordelijkheid, zelforganisatie en onafhankelijkheid worden gevormd. Sommige ouders haasten zich in deze periode tot het uiterste: van het bieden van volledige vrijheid van handelen tot absolute controle en strengere eisen. Het 'gulden' gemiddelde is hier belangrijk. Het is belangrijk om niet te haasten om uw kind naar school te sturen als zijn psyche niet klaar is voor deze serieuze fase. Er zijn speciale technieken die helpen bij het bepalen van de mate van gereedheid voor school. Vroege adolescentie Een andere periode waarin het aantal verzoeken van ouders toeneemt, is de overgang van de basisschool naar het middelbare onderwijssysteem. De toenemende werkdruk, het veranderen van klaslokalen en nieuwe leraren, die elk hun eigen vereisten hebben, vormen vaak een grote stress voor vijfdeklassers. Academische prestaties kunnen afnemen, angst en conflicten kunnen toenemen. Op deze leeftijd beginnen communicatieproblemen in een team zich opnieuw te manifesteren,gezagsdragers veranderen (vaak wordt hun rol overgenomen door gelijken). De eerste hormonale veranderingen verschijnen, die ook kunnen leiden tot veranderingen in het gedrag van het kind. Ouders klagen vaak over gebrek aan initiatief, onwil om te leren, overmatige passie voor computerspellen, agressiviteit en intolerantie. De redenen voor dit gedrag zijn verschillend, evenals de manieren om dit te corrigeren. Algemene aanbevelingen voor ouders zijn om geduldig te zijn en een uniforme gedragslijn te ontwikkelen voor alle gezinsleden (het is onmogelijk dat de één het toestaat en de ander het verbiedt - het systeem van verboden moet duidelijk zijn). Probeer contact, nauwe, vertrouwensrelaties te onderhouden. Als je in deze fase het contact verliest, kan de volgende tienerfase erg pijnlijk worden voor kinderen en ouders. Tot de leeftijd van tien is een kind het over bijna alles eens met zijn ouders, en dit is zo vertrouwd en prettig. En dan heeft hij plotseling zijn eigen mening, zijn eigen opvattingen en waarden, en verschijnt de behoefte aan andere autoriteiten. Op dit moment moeten ouders begrijpen wat ze willen? Zodat hun kind zich ontwikkelt als persoonlijkheid, zich aansluit bij de samenleving met zijn eigen positie, of wilskrachtig en gedreven blijft, met onderdrukte uitingen van zijn gevoelens en verlangens. Als je voor het eerste kiest, kun je niet zonder een kwalitatieve herstructurering van relaties. Je zult van het koninklijke voetstuk moeten komen, flexibiliteit moeten tonen, moeten luisteren naar de meningen en gevoelens van een opgroeiend persoon. Het is noodzakelijk om te stoppen, goed te kijken, te luisteren en het proces van vorming van volwassenheid te zien. De positie van de aanklager vernietigt de persoonlijkheidsvorming. Het is noodzakelijk om oprechte interesse in hobby's te tonen, om te begrijpen wat hem in een bepaalde activiteit aantrekt. Misschien is het onopvallend om je opnieuw te concentreren op een andere sociale kring, een vorm van creativiteit. Vaak komt de communicatie tussen ouders en kinderen neer op het scenario: 'Heb je gegeten?' Heb jij je huiswerk gemaakt? Heb je de afwas gedaan? Heb jij je koffertje opgevouwen? Ga naar bed. Dat is alles, de ouderlijke plicht is gedaan. Wat er in de ziel van een kind omgaat, blijft achter de schermen. Tieners De meest beangstigende periode voor ouders is de adolescentie. Maar ook voor een kind is het niet gemakkelijk. Op dit moment verergeren interne conflicten en meningsverschillen met ouders en leeftijdsgenoten. De tiener zoekt zijn plek in de wereld om hem heen. Maar tegelijkertijd ontstaat er druk van ouders en school met betrekking tot de kwestie van loopbaanbegeleiding, waarop hij niet altijd bereid is te antwoorden. Bij een tiener worstelen twee behoeften: erkend worden door de samenleving en het verlangen om zichzelf te uiten, om anders te zijn dan alle anderen. Interesse in het andere geslacht verschijnt, en daarmee ook complexen, twijfel aan zichzelf en uiterlijk. Het lichaam verandert, hormonale onevenwichtigheden leiden tot emotionele instabiliteit. Ouders moeten heel voorzichtig zijn met de gevoelens van hun tiener wanneer het voorwerp van hun eerste verliefdheid aan de horizon verschijnt. U kunt niet direct zeggen of u de nieuwe vriend van uw kind niet leuk vindt. Door dit te doen, bereik je alleen het tegenovergestelde effect: de liefde zal intensiveren en hij zal zich voor advies niet tot jou wenden, maar tot zijn leeftijdsgenoten. Nodig hem uit, leer hem kennen, begrijp wat voor soort persoon hij is. Op deze leeftijd is tienerdepressie buitengewoon gevaarlijk. Helaas wordt de leeftijd voor zelfmoordpogingen steeds jonger. Zelfs als een tiener dit maar één keer zei ("het zou beter zijn als je mij niet zou baren", "waarom leef ik?"), is dit een signaal dat hij hulp nodig heeft. Negeer dit alsjeblieft niet signalen. In elke situatie, zelfs de meest beangstigende, moet het kind uw steun voelen. Word zijn vriend, niet zijn rechter. Denk aan jezelf op deze leeftijd, je onzekerheden, gevoelens. Hier kan echter een psychologische valstrik op de loer liggen: een kind hoeft niet dezelfde te zijn als jij op zijn leeftijd. Hij is jou niet. Hoe je weer contact kunt krijgen In het werken met kinderen en ouders zijn we overtuigd geraakt van de effectiviteit van speltechnieken, beeldende therapie en sprookjestherapie. Met deze zachte diagnose- en therapiemethoden kunt u op elke leeftijd goede resultaten behalen. De zandtherapiemethode is bijvoorbeeld zeer effectief. Alleen al door te observeren hoe een ouder en een kind een taak uitvoeren, kun je conclusies trekken over de manier waarop zij communiceren